تربیت حیوانات

آشنایی با مشکلات و بیماری‌های گوارشی در سگ‌ها

مشکلات گوارشی در سگ ها بسیار رایج هستند و میتوانند از ناراحتی های خفیف تا بیماری های جدی متغیر باشند. شناخت علائم، درمان ها و روش های پیشگیری می‌تواند به شما در حفظ سلامت دستگاه گوارش سگتان کمک کند.

نگهداری سگ در خانه - تربیت سگ - نکات مراقبت از سگ - غذای سگ

در اینجا 20 نکته مهم در مورد مشکلات گوارشی در سگ ها آورده شده است:

  • 1. اسهال: مدفوع شل و آبکی می‌تواند نشانه عفونت، استرس، تغییر رژیم غذایی یا آلرژی باشد.
  • 2. استفراغ: دفع محتویات معده می‌تواند ناشی از خوردن غذای فاسد، مسمومیت، التهاب معده یا بیماری های دیگر باشد.
  • 3. بی اشتهایی: امتناع از خوردن غذا می‌تواند نشانه مشکلات گوارشی، بیماری های سیستمیک یا درد باشد.
  • 4. یبوست: دفع دشوار یا عدم دفع مدفوع می‌تواند ناشی از کم آبی بدن، کمبود فیبر در رژیم غذایی یا انسداد روده باشد.
  • 5. نفخ: تجمع گاز در معده و روده می‌تواند باعث ناراحتی، درد و در موارد شدید، چرخش معده (GDV) شود.
  • 6. بی حالی: کمبود انرژی و بی میلی به فعالیت می‌تواند نشانه ای از مشکلات گوارشی و سایر بیماری ها باشد.
  • 7. کاهش وزن: کاهش ناگهانی وزن بدون دلیل مشخص می‌تواند نشانه سوء جذب مواد مغذی به دلیل مشکلات گوارشی باشد.
  • 8. افزایش صداهای روده: صداهای غیر طبیعی در روده (غرغر) می‌تواند نشان دهنده اختلال در حرکت غذا در دستگاه گوارش باشد.
  • 9. لیسیدن لب ها: لیسیدن بیش از حد لب ها می‌تواند نشانه حالت تهوع و ناراحتی معده باشد.
  • 10. زور زدن هنگام دفع: تلاش زیاد برای دفع مدفوع می‌تواند نشانه یبوست یا انسداد روده باشد.
  • 11. خون در مدفوع یا استفراغ: وجود خون می‌تواند نشانه آسیب به دستگاه گوارش، التهاب یا زخم باشد.
  • 12. بلعیدن اجسام خارجی: سگ ها گاهی اوقات اشیائی مانند اسباب بازی، استخوان یا پارچه را می بلعند که می‌تواند باعث انسداد روده شود.
  • 13. پانکراتیت: التهاب پانکراس می‌تواند باعث استفراغ، اسهال، درد شکم و بی اشتهایی شود.
  • 14. بیماری التهابی روده (IBD): این بیماری مزمن باعث التهاب دستگاه گوارش می شود و می‌تواند منجر به اسهال، استفراغ و کاهش وزن شود.
  • 15. حساسیت غذایی: برخی از سگ ها به مواد خاصی در غذا حساسیت دارند که می‌تواند باعث مشکلات گوارشی شود.
  • 16. انگل های گوارشی: انگل هایی مانند کرم های گرد، کرم های نواری و ژیاردیا میتوانند باعث اسهال، استفراغ و کاهش وزن شوند.
  • 17. چرخش معده (GDV): یک وضعیت اورژانسی تهدید کننده زندگی است که در آن معده می چرخد و باعث انسداد جریان خون می شود.
  • 18. دیورتیکولوز مری: تشکیل کیسه های کوچک در مری که میتواند باعث تجمع غذا و عفونت شود.
  • 19. مگا ازوفاگوس: وضعیتی که مری بزرگ شده و توانایی انتقال غذا به معده را از دست می دهد.
  • 20. سرطان دستگاه گوارش: تومورها در دستگاه گوارش میتوانند علائم مختلفی ایجاد کنند، از جمله استفراغ، اسهال، کاهش وزن و بی اشتهایی.

درمان مشکلات گوارشی در سگ ها به علت اصلی بستگی دارد. ممکن است شامل دارو، تغییر رژیم غذایی، مایع درمانی یا جراحی باشد.

پیشگیری از مشکلات گوارشی شامل تغذیه با غذای با کیفیت بالا، جلوگیری از بلعیدن اجسام خارجی، واکسیناسیون و ضد انگل منظم و مدیریت استرس است.

20 نکته درباره مشکلات و بیماری های گوارشی در سگ ها

1. استفراغ

استفراغ یکی از شایع ترین علائم مشکلات گوارشی در سگ ها است. می‌تواند ناشی از عوامل مختلفی از جمله خوردن غذای فاسد، مسمومیت، عفونت یا انسداد باشد.

علائم:

دفع محتویات معده، بی حالی، بی اشتهایی.

درمان:

بسته به علت، ممکن است شامل استراحت دادن به معده، تجویز داروهای ضد استفراغ یا جراحی باشد.

پیشگیری:

جلوگیری از دسترسی سگ به مواد سمی، تغذیه با غذای با کیفیت و جلوگیری از خوردن غذای فاسد.

نکته:

اگر استفراغ مکرر یا همراه با خون باشد، فورا به دامپزشک مراجعه کنید.

هشدار:

هرگز به سگی که استفراغ می کند داروی انسانی ندهید.

تشخیص:

معاینه فیزیکی، آزمایش خون و مدفوع، رادیوگرافی یا سونوگرافی.

2. اسهال

اسهال نیز یکی دیگر از علائم رایج مشکلات گوارشی است. می‌تواند ناشی از استرس، تغییر رژیم غذایی، عفونت یا انگل باشد.

علائم:

مدفوع شل و آبکی، دفع مکرر، بی حالی.

درمان:

بسته به علت، ممکن است شامل رژیم غذایی ملایم، تجویز داروهای ضد اسهال یا درمان انگل باشد.

پیشگیری:

تغذیه با غذای با کیفیت، جلوگیری از استرس و اطمینان از عدم وجود انگل.

نکته:

اگر اسهال شدید یا همراه با خون باشد، فورا به دامپزشک مراجعه کنید.

هشدار:

کم آبی بدن در اثر اسهال می‌تواند خطرناک باشد.

تشخیص:

آزمایش مدفوع برای بررسی انگل ها و باکتری ها.

3. یبوست

یبوست به معنای دشواری در دفع مدفوع است. می‌تواند ناشی از کمبود آب، کمبود فیبر در رژیم غذایی یا انسداد روده باشد.

علائم:

زور زدن برای دفع مدفوع، مدفوع خشک و سفت، بی اشتهایی.

درمان:

افزایش مصرف آب و فیبر، تجویز ملین یا در صورت لزوم، جراحی.

پیشگیری:

تغذیه با غذای با کیفیت و حاوی فیبر کافی، اطمینان از دسترسی سگ به آب تازه.

نکته:

یبوست طولانی مدت می‌تواند باعث آسیب به روده شود.

هشدار:

از تجویز داروهای ملین انسانی به سگ خودداری کنید.

تشخیص:

معاینه فیزیکی و در صورت لزوم رادیوگرافی.

4. نفخ

نفخ به معنای تجمع گاز در معده و روده است. می‌تواند ناشی از بلعیدن هوا، خوردن غذای نامناسب یا سوء جذب مواد غذایی باشد.

علائم:

شکم متورم، بی قراری، تلاش برای استفراغ.

درمان:

تغییر رژیم غذایی، تجویز داروهای ضد نفخ.

پیشگیری:

تغذیه با غذای با کیفیت و پرهیز از دادن غذاهای نفاخ.

نکته:

در برخی نژادهای بزرگ، نفخ می‌تواند منجر به پیچ خوردگی معده (GDV) شود که یک اورژانس دامپزشکی است.

هشدار:

اگر سگ شما علائم شدید نفخ را نشان می دهد، فورا به دامپزشک مراجعه کنید.

تشخیص:

معاینه فیزیکی و در صورت لزوم رادیوگرافی.

5. سوء هاضمه

سوء هاضمه به معنای مشکل در هضم غذا است. می‌تواند ناشی از کمبود آنزیم های گوارشی، بیماری های التهابی روده یا انگل باشد.

علائم:

استفراغ، اسهال، کاهش وزن، بی اشتهایی.

درمان:

تجویز آنزیم های گوارشی، درمان بیماری های التهابی روده یا انگل.

پیشگیری:

تغذیه با غذای با کیفیت و کنترل منظم انگل ها.

نکته:

سوء هاضمه می‌تواند منجر به کمبود مواد مغذی شود.

هشدار:

تشخیص دقیق علت سوء هاضمه بسیار مهم است.

تشخیص:

آزمایش مدفوع، آزمایش خون و در صورت لزوم بیوپسی.

6. التهاب روده (IBD)

IBD یک بیماری مزمن است که باعث التهاب دستگاه گوارش می شود. علت دقیق آن ناشناخته است، اما عوامل ژنتیکی و محیطی ممکن است نقش داشته باشند.

علائم:

استفراغ مزمن، اسهال مزمن، کاهش وزن، بی اشتهایی.

درمان:

رژیم غذایی خاص، داروها برای کاهش التهاب.

پیشگیری:

متاسفانه پیشگیری خاصی برای IBD وجود ندارد.

نکته:

IBD یک بیماری مادام العمر است که نیاز به مدیریت طولانی مدت دارد.

هشدار:

تشخیص زودهنگام و درمان مناسب می‌تواند کیفیت زندگی سگ را بهبود بخشد.

تشخیص:

بیوپسی از روده.

7. پانکراتیت

پانکراتیت التهاب پانکراس است. می‌تواند ناشی از خوردن غذای چرب، مصرف برخی داروها یا بیماری های دیگر باشد.

علائم:

استفراغ، درد شکم، بی اشتهایی، تب.

درمان:

مایع درمانی، داروها برای کنترل درد و التهاب، رژیم غذایی کم چرب.

پیشگیری:

اجتناب از دادن غذای چرب به سگ.

نکته:

پانکراتیت می‌تواند بسیار دردناک و حتی کشنده باشد.

هشدار:

در صورت مشاهده علائم پانکراتیت، فورا به دامپزشک مراجعه کنید.

تشخیص:

آزمایش خون و سونوگرافی.

8. انگل های روده ای

انگل های روده ای میتوانند باعث مشکلات گوارشی مختلفی شوند. شایع ترین انگل ها شامل کرم های گرد، کرم های قلابدار، کرم های شلاقی و کوکسیدیا هستند.

علائم:

اسهال، استفراغ، کاهش وزن، شکم متورم، وجود کرم در مدفوع.

درمان:

داروهای ضد انگل.

پیشگیری:

داروی ضد انگل منظم، رعایت بهداشت.

نکته:

انگل ها میتوانند از سگ به انسان منتقل شوند.

هشدار:

درمان زودهنگام انگل ها از عوارض جدی جلوگیری می کند.

تشخیص:

آزمایش مدفوع.

9. آلرژی غذایی

آلرژی غذایی واکنش سیستم ایمنی بدن به یک یا چند ماده غذایی است.

علائم:

خارش پوست، ریزش مو، اسهال، استفراغ.

درمان:

رژیم غذایی حذف و سپس اضافه کردن تدریجی مواد غذایی برای شناسایی آلرژن.

پیشگیری:

تغذیه با غذای حاوی مواد تشکیل دهنده محدود و جدید.

نکته:

تشخیص آلرژی غذایی می‌تواند زمان بر باشد.

هشدار:

هرگز به سگی که آلرژی دارد، غذایی که به آن حساسیت دارد ندهید.

تشخیص:

رژیم غذایی حذف و سپس اضافه کردن تدریجی مواد غذایی.

10. حساسیت غذایی

حساسیت غذایی مشابه آلرژی غذایی است، اما واکنش سیستم ایمنی در آن دخیل نیست.

علائم:

اسهال، استفراغ، نفخ.

درمان:

حذف ماده غذایی حساسیت زا از رژیم غذایی.

پیشگیری:

شناسایی مواد غذایی که باعث ایجاد مشکل می شوند و اجتناب از آنها.

نکته:

حساسیت غذایی می‌تواند باعث ناراحتی گوارشی شود.

هشدار:

تشخیص حساسیت غذایی از آلرژی غذایی مهم است.

تشخیص:

حذف و اضافه کردن تدریجی مواد غذایی و مشاهده واکنش.

11. مسمومیت غذایی

مسمومیت غذایی ناشی از خوردن غذای آلوده به باکتری، ویروس یا سموم است.

علائم:

استفراغ، اسهال، بی حالی، تب.

درمان:

مایع درمانی، دارو برای کنترل علائم.

پیشگیری:

نگهداری صحیح غذا، جلوگیری از دسترسی سگ به مواد سمی.

نکته:

مسمومیت غذایی می‌تواند بسیار خطرناک باشد.

هشدار:

در صورت مشکوک شدن به مسمومیت غذایی، فورا به دامپزشک مراجعه کنید.

تشخیص:

بر اساس علائم بالینی و سابقه.

12. تومورهای دستگاه گوارش

تومورها میتوانند در هر قسمتی از دستگاه گوارش ایجاد شوند. علائم و درمان بستگی به محل و نوع تومور دارد.

علائم:

کاهش وزن، استفراغ، اسهال، بی اشتهایی، خون در مدفوع.

درمان:

جراحی، شیمی درمانی، پرتو درمانی.

پیشگیری:

متاسفانه پیشگیری خاصی برای تومورهای دستگاه گوارش وجود ندارد.

نکته:

تشخیص زودهنگام می‌تواند شانس موفقیت درمان را افزایش دهد.

هشدار:

هرگونه تغییر ناگهانی در عادات غذایی یا دفع مدفوع سگ را جدی بگیرید.

تشخیص:

بیوپسی، سونوگرافی، رادیوگرافی.

13. Megaesophagus (مگا ازوفاگوس)

مگا ازوفاگوس وضعیتی است که در آن مری گشاد شده و نمی تواند به درستی غذا را به معده منتقل کند.

علائم:

برگشت غذا، سرفه، پنومونی آسپیراسیون.

درمان:

تغذیه در حالت ایستاده، غذاهای نرم یا مایع.

پیشگیری:

معمولا پیشگیری خاصی وجود ندارد، زیرا این وضعیت اغلب مادرزادی است.

نکته:

مدیریت صحیح تغذیه برای جلوگیری از پنومونی آسپیراسیون بسیار مهم است.

هشدار:

پنومونی آسپیراسیون یک عارضه جدی است که نیاز به درمان فوری دارد.

تشخیص:

رادیوگرافی با بهره‌گیری از ماده حاجب.

14. انسداد روده

انسداد روده می‌تواند ناشی از بلعیدن جسم خارجی، تومور یا پیچ خوردگی روده باشد.

علائم:

استفراغ، درد شکم، بی اشتهایی، عدم دفع مدفوع.

درمان:

جراحی برای برداشتن انسداد.

پیشگیری:

جلوگیری از دسترسی سگ به اجسام خارجی.

نکته:

انسداد روده یک اورژانس دامپزشکی است.

هشدار:

در صورت مشکوک شدن به انسداد روده، فورا به دامپزشک مراجعه کنید.

تشخیص:

رادیوگرافی، سونوگرافی.

15. گاستریت (التهاب معده)

گاستریت به معنای التهاب پوشش داخلی معده است. می‌تواند ناشی از عوامل مختلفی از جمله استرس، داروها یا عفونت باشد.

علائم:

استفراغ، بی اشتهایی، درد شکم.

درمان:

داروها برای کاهش اسید معده و محافظت از پوشش داخلی معده، رژیم غذایی ملایم.

پیشگیری:

جلوگیری از استرس، اجتناب از دادن داروهای مضر به معده.

نکته:

گاستریت مزمن می‌تواند منجر به زخم معده شود.

هشدار:

استفراغ خونی نشان دهنده گاستریت شدید است و نیاز به مراقبت فوری دارد.

تشخیص:

آندوسکوپی، بیوپسی.

16. دیسباکتریوز (Disbiosis)

دیسباکتریوز به معنای عدم تعادل در باکتری های روده است. می‌تواند ناشی از آنتی بیوتیک ها، استرس یا رژیم غذایی نامناسب باشد.

علائم:

اسهال، نفخ، سوء هاضمه.

درمان:

پروبیوتیک ها، رژیم غذایی مناسب.

پیشگیری:

استفاده محتاطانه از آنتی بیوتیک ها، مدیریت استرس، تغذیه با غذای با کیفیت.

نکته:

باکتری های مفید روده برای سلامتی دستگاه گوارش ضروری هستند.

هشدار:

استفاده طولانی مدت از آنتی بیوتیک ها می‌تواند باعث دیسباکتریوز شود.

تشخیص:

آزمایش مدفوع.

17. کولیت (التهاب روده بزرگ)

کولیت به معنای التهاب روده بزرگ است. می‌تواند ناشی از عوامل مختلفی از جمله انگل ها، عفونت ها یا آلرژی های غذایی باشد.

علائم:

اسهال با خون یا مخاط، زور زدن برای دفع مدفوع.

درمان:

داروهای ضد التهاب، ضد انگل، رژیم غذایی کم فیبر.

پیشگیری:

کنترل انگل، جلوگیری از استرس، تغذیه با غذای با کیفیت.

نکته:

کولیت مزمن می‌تواند باعث آسیب به روده بزرگ شود.

هشدار:

اسهال خونی نیاز به مراقبت فوری دارد.

تشخیص:

کولونوسکوپی، بیوپسی.

18. پیرودرمای تاولی (Bullous Pemphigoid)

پیرودرمای تاولی یک بیماری پوستی نادر است که می‌تواند با مشکلات گوارشی همراه باشد.

علائم:

تاول روی پوست و غشاهای مخاطی، اسهال، استفراغ.

درمان:

داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی.

پیشگیری:

پیشگیری خاصی وجود ندارد.

نکته:

تشخیص این بیماری دشوار است و نیاز به بررسی های تخصصی دارد.

هشدار:

درمان زودهنگام می‌تواند از عوارض جدی جلوگیری کند.

تشخیص:

بیوپسی پوست.

19. ازوفاژیت (التهاب مری)

ازوفاژیت به معنای التهاب مری است. می‌تواند ناشی از برگشت اسید معده، بلعیدن مواد سوزاننده یا عفونت باشد.

علائم:

برگشت غذا، مشکل در بلعیدن، سرفه.

درمان:

داروهای کاهش اسید معده، رژیم غذایی نرم.

پیشگیری:

جلوگیری از برگشت اسید معده، جلوگیری از بلعیدن مواد سوزاننده.

نکته:

ازوفاژیت مزمن می‌تواند باعث باریک شدن مری شود.

هشدار:

مشکل در بلعیدن نیاز به مراقبت فوری دارد.

تشخیص:

آندوسکوپی.

20. GDV (Gastric Dilatation-Volvulus) – پیچ خوردگی و اتساع معده

GDV یک وضعیت خطرناک و تهدید کننده زندگی است که بیشتر در سگ های نژاد بزرگ با قفسه سینه عمیق رخ می دهد. معده پر از گاز و مایع می شود و سپس پیچ می خورد، که باعث قطع جریان خون به معده و سایر اندام ها می شود.

علائم:

تلاش ناموفق برای استفراغ، بی قراری، تنگی نفس، شکم متورم و دردناک.

درمان:

جراحی فوری برای تصحیح پیچ خوردگی معده و تثبیت آن. قبل از جراحی، معمولاً باید معده را با بهره‌گیری از یک لوله یا سوزن از گاز تخلیه کرد.

پیشگیری:

تغذیه با وعده های غذایی کوچک تر و مکرر به جای یک وعده غذایی بزرگ، جلوگیری از ورزش شدید بلافاصله قبل یا بعد از غذا، و در نظر گرفتن جراحی پیشگیرانه (گاستروپکسی) در سگ های مستعد.

نکته:

زمان در این وضعیت بسیار مهم است. هرچه زودتر درمان شروع شود، شانس زنده ماندن سگ بیشتر است.

هشدار:

GDV یک اورژانس دامپزشکی است. اگر فکر می کنید سگ شما ممکن است GDV داشته باشد، فوراً به دامپزشک خود مراجعه کنید!

تشخیص:

رادیوگرافی (اشعه ایکس) شکم.

نمایش بیشتر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا